വടക്കന്റെ വെപ്പാട്ടി

എന്റെ പേര് റെയ്‌ച്ചൽ മേരി വര്ഗീസ്. ഇപ്പോൾ 23 വയസ്. അങ്കമാലിയാണ് സ്വദേശം. അപ്പനും അമ്മയും രണ്ടു മൂത്ത സഹോദരന്മാരും അടങ്ങുന്ന മിഡ്‌ഡിൽ ക്ലാസ് ഫാമിലിയാണ് ഞങ്ങളുടേത്. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ 3 വര്ഷം മുൻപ് നടന്ന സംഭവ കഥയാണ് ഇവിടെ വിവരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്. ഹിന്ദിയിൽ നടന്ന സംഭാഷണങ്ങൾ മലയാളത്തിലേക്ക് തർജമ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.


എന്നെ കാണാൻ എങ്ങനെ എന്ന് വിവരിക്കാം. 5’4 ഇഞ്ച് ഉയരം. 46 കിലോഗ്രാം ഭാരം. 32b 28 30 ആണ് സൈസ്. ഇരുനിറം, നീണ്ട മുഖം, നീണ്ട കഴുത്ത്. നേർത്ത മേൽ ചുണ്ടും വിടർന്നു അല്പം ചാടി, എപ്പോളും ഈർപ്പമുള്ള കിഴ്ച്ചുണ്ടും. മേൽച്ചുണ്ടിന്റെ ഇടതുവശത്തു മുകളിലായി ഒരു പുള്ളി മറുക്. കൂർത്ത താടിയുടെ നടുവിൽ ചെറിയൊരു കുഴിയുണ്ട്.
കഴുത്തിന് താഴെവരെ നീണ്ടു കിടക്കുന്ന കോലൻ മുടിയിഴകൾ.

നിങ്ങളിൽ പലരും ഇപ്പോൾ ഒരുപക്ഷെ ചിന്തിക്കുന്നത് പോലെ നേരിൽ കണ്ടിട്ടുള്ള ആളുകളും ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്.
” മോള് എത്രം ക്‌ളാസിലാണ്‌ പഠിക്കുന്നെ” എന്നൊക്കെ. വീട്ടിലെ രണ്ടു ചേട്ടന്മാരുടെയും അപ്പന്റെയും ലാളനകൾ ഏറ്റുവാങ്ങി വളർന്ന എനിക്ക് കുറെയേറെ കുട്ടിത്തരങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഈ തെറ്റിദ്ധാരണ പലപ്പോളായി ആളുകൾക്ക് തോന്നിട്ടുണ്ട്. എനിക്കെപ്പോലും അതൊക്കെ ഒരു തമാശയായിട്ടേ തോന്നിയിട്ടുള്ളൂ.

മേല്പറഞ്ഞ കാരണങ്ങൾ കൊണ്ടാകാം, പ്ലസ് 1, പ്ലസ് 2 കാലഘട്ടങ്ങളിൽ പോലും എനിക്ക് ഒരു പയ്യനോടും പ്രേമമൊന്നും തോന്നിയിട്ടില്ല. ഞങ്ങൾ പെൺകുട്ടികളുടെ സുഹൃത്ത് വലയത്തിൽ വളരെ സന്തോഷപൂർവം ആ കാലഘട്ടം കഴിച്ചുകൂട്ടി. ചില ആൺകുട്ടികൾ പ്രണയാഭ്യർത്ഥന നടത്തിയപ്പോളൊക്കെ
 ” അയ്യേ..!! എനിക്കിതൊന്നും വയ്യ ” എന്ന മനസ്ഥിതി ആയിരുന്നു.

പ്ലസ് 2 നല്ല മാർക്കോടെ പാസ്സായപ്പോൾ കേരളത്തിന് അകത്തും പുറത്തുമുള്ള പല
കോളേജുകളിലേക്കും അപ്ലൈ ചയ്തു. ഞാൻ ആർട്സ് ഗ്രൂപ്പ് എടുത്ത് പഠിച്ചതുകൊണ്ടു ഇംഗ്ലീഷിനും ഹിസ്റ്റോറിക്കുമാണ് നോക്കിയിരുന്നത്. അങ്ങനെ ഡൽഹിയിലെ ഒരു പ്രശസ്തമായ
കോളേജിലേക്ക് എനിക്ക് അഡ്മിഷൻ കിട്ടി.വീട്ടിൽനിന്നും ആദ്യമായി മാറി
നിൽക്കുന്നതിന്റെ വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും ഞാൻ അഡ്മിഷൻ സ്വീകരിച്ചു.

ഡൽഹി മറ്റൊരു ലോകമായിരുന്നു. ഒരുപാടു നാടുകളിൽ നിന്നുള്ള കുട്ടികൾ, ഹോസ്റ്റലിൽ
ആയിരുനെങ്കിലും ഒരുപാടു സ്വാതന്ത്രം. രാത്രിയിൽ തിരിച്ചെത്താൻ സമയമൊന്നും ഇല്ല. ഇതെല്ലാം ഉണ്ടായിട്ടും എന്റെ സ്വഭാവത്തിന് വല്യ മാറ്റങ്ങളൊന്നും സംഭവിച്ചില്ല.
നാട്ടിൽ കേട്ട അതെ ചോദ്യങ്ങൾ അവിടെയും കുറെ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ കോളേജിലെ രണ്ടാം വര്ഷം അവസാനിക്കാറായപ്പോൾ ഒരു വലിയ മാറ്റം സംഭവിച്ചു. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി ഒരു പയ്യനുമായി ഇഷ്ടത്തിലായി. ആദിത്യ എന്നായിരുന്നു അവന്റെ പേര്. പഞ്ചാബിയാണ്. ഒരു
നിഷ്കളങ്കൻ. എന്റെ സ്വഭാവവുമായി ചേർന്നുപോകുന്ന ഒരാൾ. അതുകൊണ്ടൊക്കെ തന്നെ വളരെ
നിഷ്കളങ്കമായൊരു പ്രണയമായിരുന്നു ഞങ്ങളുടേത്. വലിയ അവധിക്ക് വീട്ടിൽ പോയപ്പോൾ ആദ്യമായി ഇഷ്ടപെട്ട ആളെ പിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിന്റെ ദുഃഖം ഞാൻ അറിഞ്ഞു.</
3ആം വര്ഷം ആരംഭിച്ചു. ആദിത്യയെ കാണാൻ പറ്റുമെന്നുള്ള സന്തോഷത്തിൽ ഞാൻ ഡൽഹിയിലേക്ക് മടങ്ങി. കോളേജിൽ എത്തി കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോൾ  പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത സന്തോഷം. അവസാന വര്ഷമായതു കൊണ്ട് കഴിവതും സമയം ഒരുമിച്ചു ചിലവഴിക്കാം എന്നൊരു തീരുമാനവും ഞങ്ങൾ എടുത്തു.

ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കോളേജ് ഫ്രഷേഴ്‌സ് വെൽക്കം പ്ലാൻ ചയ്തു. നമ്മുടെ നാട്ടിലെ പോലെ അല്ല. എന്റെ കോളേജിൽ പാർട്ടി അധിഷ്ഠിതമായിട്ടുള്ള രാഷ്ട്രീയം ഇല്ലായിരുന്നു. 
ആർക്കും വോളണ്ടിയർ ചെയ്യാം. അങ്ങനെ ഞാനും ആദിത്യയും ഫ്രഷേഴ്‌സ് വെൽക്കം
കമ്മിറ്റിയിൽ ചേർന്നു. ഓരോരുത്തർക്കും ചെയ്യണ്ട ജോലി വിഭജിച്ചു കൊടുക്കുന്ന
പതിവുണ്ട്. ഞങ്ങളെ രണ്ടുപേരെയും ഇവന്റ് കമ്മിറ്റിയുടെ ഭാഗമാക്കി. കമ്മിറ്റി ചെയർമാൻ
പറഞ്ഞു : ” പ്രോഗ്രാമിന്റെ ആദ്യദിവസം പല മതങ്ങളുടെ ആരാധനാ രീതികൾ അവതരിപ്പിക്കാൻ ആലോചിക്കുന്നുണ്ട്. അതിലൊന്ന് ഭജൻ സംഗിതം ആണ്. അതിൽ നല്ല പ്രാബല്യമുള്ള കുറച്ചു ആളുകളുടെ പേരുവിവരങ്ങൾ ഈ ലിസ്റ്റിൽ ഉണ്ട്. നിങ്ങൾ അവരെ നേരിട്ട് പോയി കണ്ട് ബുക്ക്
ചെയ്യാൻ നോക്കണം.” ഞങ്ങൾ ലിസ്റ്റ് വാങ്ങി നോക്കി, ഏകദേശം 8 പേരുടെ വിവരങ്ങൾ
തന്നിരിക്കുന്നു. ഡൽഹിയുടെ പല ഭാഗങ്ങളിൽ ഉള്ളവർ. എനിക്കും ആദിത്യക്കും സന്തോഷമായി.
കുറെ സമയം ഒരുമിച്ചു കറങ്ങി നടക്കാല്ലോ…

അടുത്ത ദിവസം തന്നെ ഞങ്ങൾ തയാറായി. ഇത്തിരി ഫോർമൽ ആയിക്കോട്ടെ എന്ന് കരുതി അവനൊരു കുർത്തയും ഞാൻ സാരിയും ഉടുത്തു. മഞ്ഞയും ചുവപ്പും കലർന്ന സാരിയും പച്ച ബ്ലോസും.
ഞങ്ങൾ ഓരോരുത്തരെയും പോയി കാണാൻ തുടങ്ങി. എല്ലാവര്ക്കും ഡേറ്റിന്റെ പ്രശ്നം. അങ്ങനെ 4 ആളുകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോ ഞങ്ങൾക്ക് വിഷമമായി തുടങ്ങി. ശോ.. ഇങ്ങനെ പോയാൽ കുഴപ്പമാകുമല്ലോ.. ആദിത്യ പറഞ്ഞു: ” നീ ഡിസ്‍പോയിന്റഡ് ആവണ്ട. അടുത്ത ആളെ നോക്കാം.
നീ ലിസ്റ്റെടുത്ത് നോക്കിക്കേ ഇനി ആരാണെന്ന് ? ”
ഞാൻ ലിസ്റ്റ് എടുത്ത് നോക്കി : ” ഇനി ഒരു മനോഹർ ദാസ് ശർമ്മ. ചാന്ദ്നി ചൗക്കിൽ ആണ് ഓഫീസ്. ”
എന്നാൽ അങ്ങോട്ട് പോകാമെന്നു പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ തുടർന്നു.

ചാന്ദ്നി ചൗക്ക് ഓൾഡ് ഡൽഹി ആണ്. പല തരത്തിലുള്ള കച്ചവടക്കാരും കടകളും നിറഞ്ഞ വഴിവക്കുകൾ. എപ്പോളും നിറയെ ജനങ്ങൾ. മെയിൻ റോഡിൽ നിന്നും മാറി ചെറിയ ഇടവഴികളിലേക്കു കയറിയാൽ താഴത്തെ നിലകളിൽ കടകളും അതിന്റെ മുകളിലേക്ക് പഴമയേറിയ രണ്ടും മുന്നും
നിലകളായി വീടുകളും കാണാം. അത് മിക്കവാറും ഈ കട ഉടമസ്റ്ററുടെ വീടുകൾ തന്നെയാണ്. ഡൽഹിയിലെ ഏറ്റവും പഴയ ഹിന്ദു കുടുംബങ്ങളാണ് ഇവിടങ്ങളിൽ അധികവും പാർക്കുന്നത്. ഞങ്ങൾ
ആ ഇടവഴികളിലൂടെ നടന്നു അയാളുടെ ഓഫീസിന്റെ അരികെ എത്തി. ” മനോഹർ ദാസ് കമ്പനി ” – ഞാൻ പതിയെ ബോർഡ് വായിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി.

ചെറിയ ഒരു റൂം രണ്ടായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. റിസപ്ഷനിൽ ഒരാൾ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. അകത്തു ചില്ലിട്ട A/C റൂമിൽ മറുവശം തിരിഞ്ഞു ഒരാൾ ഇരിപ്പുണ്ട്. റിസപ്ഷനിൽ ഉള്ള ആളോട് ഞങ്ങൾ വന്ന കാര്യം പറഞ്ഞു. വെയിറ്റ് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞിട്ട് അയാൾ അകത്തേക്ക് പോയി. അല്പം കഴിഞ്ഞ് അയാൾ തിരിച്ചു ഇറങ്ങി വന്നു ചെന്നോളാൻ പറഞ്ഞു. ആദിത്യ പറഞ്ഞു: ” നീ ഇവിടെ
ഇരുന്നോ. ഞാൻ പോയി വല്ലതും നടക്കുമോ എന്ന് നോക്കാം”. ശരി എന്ന് ഞാനും പറഞ്ഞു. ആദിത്യ അകത്തു കയറി. ഞാൻ ഇടക്കെപ്പോളോ നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ അയാളോട് എന്തോക്കെയോ കാര്യമായി സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. എന്റെ എതിരെ ഇരിക്കുന്ന അയാളുടെ കൈകൾ അനങ്ങുന്നതേ എനിക്ക് കാണാൻ കഴിയുന്നുള്ളു. എന്താ സംഭവിക്കുന്നത് എന്നറിയുവാനുള്ള ആകാംക്ഷയിൽ
ഞാനും അകത്തേക്ക് കയറാൻ തീരുമാനിച്ചു അവിടേക്കു നടന്നു. ഡോർ മെല്ലെ തുറന്നു അകത്തു കയറി ” നമസ്തേ മനോഹർ ജി ” എന്ന് കൈകൾ കുപ്പി നിന്നു.

അപ്പോളാണ് ഞാൻ അയാളെ നേരെ കണ്ടത്. ഒരു 57 വയസു തോന്നിക്കും. വെളുത്ത നിറം, കഷണ്ടി കയറിയ തല, മുഖത്ത് മീശ ഇല്ല, വശങ്ങളിലുള്ള മുടി കറുപ്പും വെള്ളയും കലർന്നതാണ്.നെറ്റിയിൽ നീണ്ട ചന്ദനക്കുറി. അൽപ്പം തടിയും വയറുമുണ്ട്. കഴുത്തിൽ ഒരു കട്ടിയുള്ള സ്വർണമാലയും പൂണൂലും പിരിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. കുർത്തയും ധോത്തിയുമാണ്
വേഷം. എന്നെ കണ്ടതും അയാൾ നിശബ്ദനായി, എന്നെ അടിമുടി മെല്ലെ നോക്കി. രണ്ടു തവണ അതാവർത്തിച്ചു എന്നോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. പേരും നാടുമെല്ലാം എന്നോട് സ്നേഹപൂർവം
ചോദിച്ചു മനസിലാക്കി. ആദിത്യയുമായി സംസാരിക്കുമ്പോളും അയാൾ ഇടക്കെന്നെ ഇടകനിട്ടു നോക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അല്പം കഴിഞ്ഞു അയാൾ പറഞ്ഞു: ” ആ നിങ്ങൾ ഇത്രയും പറഞ്ഞതല്ലേ. ഞാൻ വരാം”. ഇതു കേട്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് സന്തോഷമായി.
എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം വന്നാൽ അറിയിക്കാൻ ആദിത്യ അവന്റെ നമ്പർ കൊടുത്തു. ” അഥവാ വളരെ അത്യാവശ്യമുള്ള സമയത്തു ഈ നമ്പർ കിട്ടിയിലെങ്കിൽ എന്ത് ചെയ്യും? ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്. മോൾടെ നമ്പർ കൂടി തന്നോളൂ. അപ്പോൾ കുഴപ്പമില്ലല്ലോ “-അയാൾ പറഞ്ഞു. ഞാൻ ചെറിയൊരു മടിയോടെ ആദിത്യയെ നോക്കി. ” സാരമില്ല നീ കൊടുത്തോളു. എന്റെ ഫോൺ ചാർജ് നിക്കാറില്ലെന്നേ നിനക്ക് അറിയാല്ലോ. ഇതാവുമ്പോ സേഫ് ആണ് “. ഞാൻ ഓക്കേ എന്ന് പറഞ്ഞു
നമ്പർ കൊടുത്ത് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി. പുറത്തെ റൂമിലുള്ള കണ്ണാടിയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പോകുന്നത് അയാൾ നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. പ്രോഗ്രാമായി ബദ്ധപ്പെട്ട് എന്തെങ്കിലും കാര്യങ്ങൾ അറിയാൻ അയാൾ ഇടക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കുകയോ വിളിക്കുകയോ ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ
അത്യാവശ്യം പരിചയം ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ആയി. അയാൾ തന്റെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഒരിക്കൽ
പറഞ്ഞു. ഭാര്യയും രണ്ടു പെൺ മക്കളുമാണ് ഉള്ളത്. ഒരാൾക്ക് 29 വയസും രണ്ടാമത്തെ
ആൾക്ക് 25 വയസും. മൂത്തയാളുടെ കല്യാണം കഴ്ഞ്ഞു ഒരു കുട്ടിയുണ്ട്. ഇളയ ആൾ ജോലി ചെയുന്നു.വീട്ടിൽ ഒരുമിച്ചാണ് താമസം. ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളും ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞു.

പ്രോഗ്രാമിന്റെ ദിവസം വന്നെത്തി. പറഞ്ഞ സമയത്തിന് മുൻപേ തന്നെ അയാൾ എത്തിച്ചേർന്നു. 
ഞാനും ആദിത്യയും കൂടി അയാളെ കോളേജ് കവാടത്തിന്റെ അരികിൽ നിന്നും സ്വീകരിച്ചു
ഓഡിറ്റോറിയറ്റിലേക്കു നടന്നു. അയാൾ മെല്ലെ ഞങ്ങളുടെ പിന്നാലെയും. ഇടക്ക് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ പെട്ടെന്നു തല ഉയർത്തി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഞാനും തിരിച് ചിരിച്ചിട്ട് നടത്തം തുടർന്നു. ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ എത്തി അയാളെ മുൻ നിരയിൽ ഇരുത്തി.

പ്രോഗ്രാം ഗംഭീരമായി നടന്നു. അയാൾ തിരിച്ചു പോകാൻ നേരം ഞാൻ കൈ കൂപ്പി വന്നതിനു ഒരുപാടു നന്ദി എന്ന് പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ അയാൾ മെല്ലെ എന്റെ കൈയിൽ തൊട്ടു. എന്നിട്ടെന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി “ഞാനാണ് നന്ദി പറയേണ്ടത് ” എന്ന് പറഞ്ഞു കാറിൽ കയറി. എന്നെ മെല്ലെ
അടിമുടി നോക്കിയിട്ട് മടങ്ങിപ്പോയി.

വീണ്ടും മൂന്ന് മാസത്തോളം പിന്നിട്ടു. അയാളുമായി ഇടക്കൊക്കെ ഞാൻ മെസ്സേജ്
അയക്കാരുണ്ടായിരുന്നു. ഒരുപാട് തത്വ ചിന്തകൾ ഉള്ള ആളാണ് അയാളെന്നു എനിക്ക് മനസിലായി. അതിനാൽ തന്നെ വളരെ രസകരമായ കാര്യങ്ങൾ സംസാരത്തിൽ കടന്നു വരാറുണ്ട്. ആ
സംസാരങ്ങളൊക്കെ എനിക്ക് കുറെ പുതു ചിന്തകളും നൽകി.

ആ ഇടക്ക് ആദിത്യക്ക്‌ കോളേജ് ക്രിക്കറ്റ് ടീമിലേക്കു സെലക്ഷൻ കിട്ടി. പുറകെ
യൂണിവേഴ്സിറ്റി ടീമിലേക്കും. അവന്റെ ഒരുപാട് നാളായുള്ള ആഗ്രഹം ആയിരുന്നു.എനിക്കും സന്തോഷമായി. പക്ഷെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോകുന്നതിനൊപ്പം ഞങ്ങളുടെ ഇഷ്ടങ്ങളും
സന്തോഷങ്ങളും മാറി വന്നു. ഞങ്ങളുടെ മിക്കവാറും സമയങ്ങൾ ഫിട്നെസ്സിനെ പറ്റിയും അവന്റെ ഗെയിമിനെ പറ്റിയും മാത്രമുള്ള സംസാരങ്ങളായി ചുരുങ്ങി. അതു കൂടാതെ പല ടൂര്ണമെന്റ്സും കാരണം കുറെ നാളുകൾ അകൽച്ചയിൽ ചിലവാക്കേണ്ടിയും വന്നു. ഈ സമയങ്ങളിൽ
മനോഹർ ജിയുമായുള്ള വൈവിദ്യം നിറഞ്ഞ സംസാരങ്ങൾ ഒരുപാട് സന്തോഷം നൽകുന്നതായി എനിക്ക്
അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അയാൾ എനിക്ക് ഒരുപാടു പുസ്തകങ്ങൾ പരിചയപ്പെടുത്തി. പലതും സ്ത്രി ശരീരത്തെയും അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങളെയും മനോഹരമായി വർണിക്കുന്ന കൃതികൾ. എനിക്ക് ഇതെല്ലാം വളരെ പുതിയ
അനിഭവങ്ങൾ ആയിരുന്നു. അതൊക്കെ എന്റെ മനസ്സിൽ എന്തോക്കെയോ പുതിയ ചിന്തകൾ ഉണർത്തി.
ഒരുപക്ഷെ ആദ്യമായിട്ടാവാം ആദിത്യ എന്നെ കാമത്തോടെ വാരിപുണരണമെന്നു ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചത്.
എന്നാൽ അവനു ഇതിലൊന്നും ഒരു താല്പര്യവും ഇല്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ഞാൻ എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ പാടെ ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചയ്തു.

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ദീപാവലി ദിവസം അടുത്തു. അന്ന് നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു പുറത്തു പോകണം, വേറെ പരിപാടി ഒന്നും പാടില്ലെന്നും ഞാൻ ആദിത്യയോട്‌ പറഞ്ഞു. അവൻ സമ്മതിച്ചു.
അതിനിടക്ക് മനോഹൽ ജിയുടെ ഒരു മെസ്സേജ് എനിക്ക് കിട്ടി. ദീപാവലിക്ക് അയാളുടെ വീട്ടിൽ വരണം, കുടുംബമായിട്ടു ഡിന്നർ കഴിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നു ആ മെസ്സേജ്. അന്നേ ദിവസം വേറെ ഒരു കാര്യമുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ അത് നിരസിച്ചു. അയാൾ സാരമില്ല എന്നും
പറഞ്ഞു. ദീപാവലിയുടെ തലേദിവസം ഞാൻ ആദിത്യയെ കണ്ടപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞു അന്ന് വൈകുനേരം അവന്റെ ടീം മൈറ്സിന്റെ കൂടെ ഒരു ട്രിപ്പ് പോകുന്നു, നാലു ദിവസം കഴിഞ്ഞേ തിരികെ വരൂ
എന്ന്…!! എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും എല്ലാകുടി ഒരുമിച്ചു വന്നു…!! ഞാൻ എന്തോക്കെയോ അവനോട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു, അത് വലിയ വഴക്കിലാണ് അവസാനിച്ചത്. ഞാൻ റൂമിൽ തിരിച്ചു
ചെന്ന് കുറെ നേരം കരഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് എന്റെ ഫോണിൽ ഒരു മെസ്സേജ് വന്നു. മനോഹർ ജി ആണ്. ഹാപ്പി ദീപാവലി ഇൻ അഡ്വാൻസ് എന്നാണ് മെസ്സേജ്. ഞാൻ അയാൾക്ക്‌ ഉടനെ തന്നെ മറുപടി അയച്ചു. ഞാൻ നാളെ താങ്കളുടെ കുടുംബവുമായിട്ടു ഡിന്നർ കഴിക്കാൻ വരാം എന്ന്.

അടുത്ത ദിവസം വൈകുന്നേരം ഏകദേശം 6 മണി ആയപ്പോൾ ഞാൻ കുളിച്ചൊരുങ്ങി. ഒരു സാരി എടുത്ത് ഉടുത്തു. ഡൽഹി മെട്രോയിൽ കയറി ചാന്ദ്നി ചൗക്ക് സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങി. ദീപാവലി
ആയതിനാൽ നിറയെ ആളുകൾ, എങ്ങും ആഘോഷങ്ങൾ, കച്ചവടക്കാർ, ബാന്റുമേളക്കാർ. ഇവരുടെ
ഇടയിലൂടെ ഞാൻ മെല്ലെ നടന്നു. ഇടവഴിയിലൂടെ നടന്നു അയാളുടെ ഓഫീസിന്റെ മുന്നിലെത്തി.
അതിന്റെ മുകളിലത്തെ രണ്ടാമത്തെ നിലയിലാണ് വീടെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ കാലങ്ങൾ പഴകിയ ആ പടികൾ കയറി ചെന്ന്. പഴയ ഒരു വാതിൽ, അതിന്റെ പുറത്തു ഇരുമ്പിന്റെ ഗ്രില്ലും ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ മെല്ലെ കാളിങ് ബെൽ അടിച്ചു. ഒരു 30 സെക്കന്റ് ആയിക്കാണും, വാതിൽ
ആരോ മെല്ലെ തുറന്നു. ഇരുമ്പ് ഗ്രില്ലിന്റെ ഇടയിലൂടെ എനിക്ക് മനസിലായി അത് മനോഹർ ജി ആണെന്ന്. അയാൾ മെല്ലെ ആ ഗ്രില്ലും തുറന്നു. അന്ന് കണ്ട അതെ വേഷം. കുർത്തയും ദോത്തിയും നെറ്റിയിൽ നീളൻ കുറിയും. എന്നെ കണ്ടതും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ വികസിച്ചു.
തുണ്ടയിൽ നിന്നും ഉമിനീര് ഇറക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ദിച്ചു. ഒരു നിമിഷം പകച്ചു
നിന്നിട്ട് അയാളെന്നെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. ഞാൻ അകത്തു കയറി സോഫയിൽ ഇരുന്ന് ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. നല്ല പഴക്കമുള്ള വീട്, നാലു മുറികളാണ്, ചെറിയൊരു അടുക്കള, ഒരു റൂമിന്റെ അകത്ത് ചെറിയൊരു പൂജ മുറി പാതി തുറന്നു കിടക്കുന്ന വാതിലിലൂടെ ഞാൻ കണ്ടു.

” എത്ര കാലമായി ഇവിടെ ? -ഞാൻ ചോദിച്ചു

” ജനിച്ച അന്നുമുതൽ, ഇതു ഞങ്ങളുടെ കുടുംബ വീടാണ്. ഇപ്പോൾ താഴെയുള്ള നില ഓഫീസ് ആക്കി മാറ്റിയെന്നെ ഉള്ളു. ഈ വീടിനു ഏകദേശം 100 വർഷമെങ്കിലും പഴക്കമുണ്ട്. മുകളിൽ ടെറസാണ്, അകത്തു കുടി അവിടേക്കു കയറാനും പറ്റും – അയാൾ എന്റെ എതിർ വശത്തുള്ള സോഫയിൽ
വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

” അല്ലാ.. കുടുംബം ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ആരെയും കാണുന്നില്ലല്ലോ? ” എല്ലാവരും എവിടെ ??- ഞാൻ ചോദിച്ചു

” അവര്‌ പുറത്ത് ഷോപ്പിങ്ങിനു പോയതാണ്. ഉടനെ മടങ്ങി വരും. നമുക്ക് ആ സമയം കൊണ്ട് വേണമെങ്കിൽ ടെറസിൽ പോയി വരാം , എന്ത് പറയുന്നു ?”
” തീർച്ചയായും “- ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു അയാളുടെ പുറകെ നടന്നു. ചെറിയൊരു ഗോവണി കയറി ടെറസിൽ എത്തി.

” വൗ അതി മനോഹരം ഇവിടെ നിന്നും നോക്കിയാൽ ചാന്ദ്നി ചൗക്ക് മുഴുവനും കാണാമല്ലോ ” ?
ഞാൻ അയാളെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അയാൾ എന്നെ നോക്കി മെല്ലെ ചിരിച്ചു.

തിരിച്ചു ഇറങ്ങി സോഫയിൽ വന്നിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു – ” അല്ല അവരിതുവരെയും വന്നില്ലല്ലോ” ?

” ഞാൻ ഇപ്പോൾ മെസ്സേജ് അയച്ചതെ ഉള്ളു. അവര് ഉടനെ എത്തും. ആ സമയം കൊണ്ട് ഞാൻ സ്പെഷ്യൽ തേൻ ഒഴിച്ച കടുംചായ കൊണ്ടുവരാം, എന്താ” ? എന്നും പറഞ്ഞു അടുക്കളയിലേക്കു പോയി.

അഞ്ചു മിനിറ്റിനുള്ളിൽ അയാൾ ഒരു ജഗ്ഗിൽ ചായയും മറ്റോരു ചെറിയ ജഗ്ഗിൽ തേനും കൊണ്ട് വെച്ച്, ഒരു കപ്പിൽ എനിക്കും മറ്റേതിൽ അയാൾക്കും ഒഴിച്ചു.രണ്ടിലും തേൻ ഒഴിച്ചു ഇളക്കി ഒരു കപ്പ് എന്റെ കയ്യിൽ തന്നു. മറ്റേ കപ്പും കൊണ്ട് അയാൾ പഴയപോലെ എന്റെ എതിരെയുള്ള സോഫയിൽ പോയി ഇരുന്നു കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
 

എന്തോക്കെയോ സംസാരിച്ചിരുന്നിട്ടു അയാൾ ഇടക്ക് ചോദിച്ചു -” ഞാൻ പറഞ്ഞ ബുക്കുകൾ
വായിച്ചോ”?

ഞാൻ ചെറിയൊരു നാണത്തോടെ ഉം എന്ന് മൂളി. അയാൾ മെല്ലെ ആ പുസ്തകങ്ങളുടെ ഉള്ളടക്കത്തെ പറ്റി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇടക്ക് വച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞു- ” എല്ലാം ശരി. പക്ഷെ ഇതൊന്നും എന്നെപ്പോലുള്ള സ്ത്രികളെ പറ്റി പറഞ്ഞതാവാൻ വഴിയില്ല “.

” അതെന്താ അങ്ങനെ തോന്നാൻ കാരണം “- അയാൾ എന്നെ നോക്കികൊണ്ട്‌ ചോദിച്ചു
എനിക്കെന്തെങ്കിലും മറുപടി പറയാൻ കഴിയുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ അയാൾ തുടർന്ന്.

” മോള് അധികം വെളുത്തിട്ടല്ല എന്ന് വല്ല തോന്നലും ഉള്ളതുകൊണ്ടാണോ?” – ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചെറുതായി പുഞ്ചിരിച്ചു.

അയാൾ തുടർന്നു- ” നമ്മുടെ പുരാണങ്ങളിലെ അപ്സര സുന്ദരികളെലാം യഥാർത്ഥത്തിൽ മോളെ പോലെയാണെന്ന് അറിയാമോ? അവരാരും അധികം വെളുത്തിട്ടോ കറുത്തിട്ടോ അല്ല… ഇരുനിറമാണ്.”

ഞാൻ മെല്ലെ തല പൊക്കി അയാളെ നോക്കി. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ എന്നെ തീഷ്ണമായി നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അയാൾ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് എന്റെ ശരീരം മുഴുവനും പറത്തിക്കൊണ്ട് തുടർന്നു –

” നിന്റെ ഇരുനിറമുള്ള ചർമം… നീ വെളിച്ചെണ്ണ പുരട്ടി കാലങ്ങളായി ഒരുക്കിയെടുത്ത
നിന്റെ മനോഹര ചർമം , എന്ത് മനോഹരമായാണ് തിളങ്ങുന്നത് ? നിന്റെ ആ വിടർന്ന കണ്ണുകൾ, നീണ്ട മുക്ക്, ചുണ്ട്.. അഹ്.. ഇളം ചുവപ്പും ഇളം കറുപ്പും ഇഴുകിച്ചേർന്നു, ഈർപ്പമുള്ള നിന്റെ ചുണ്ടുകൾ… നിന്റെ ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും, പിന്നെ..”- അയാൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
ഞാൻ അപ്പോളും അയാളെ അറിയാതെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു. അയാൾ മെല്ലെ എഴുനേറ്റ് എന്റെ അടുക്കൽ വന്നിരുന്നു പറഞ്ഞു . ” പക്ഷെ നീ ഇപ്പോളും കുട്ടിയാണ്, ഒരു സ്ത്രി ആയി പരിണമിച്ചിട്ടില്ല.” ഞാൻ ചെറിയൊരു സംശയത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.

” ഞാൻ നിന്റെ കൈ നോക്കിക്കോട്ടെ ?”- എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും പറയാൻ കഴിയുന്നതിനു മുൻപേ അയാളെന്റെ കൈ മെല്ലെ എടുത്ത് പിടിച്ചു.

” എല്ലാ സ്ത്രി ലക്ഷണങ്ങളും ഉണ്ട്, പക്ഷെ മുഴുവനായി തെളിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഒരാളായി
ഇഷ്ടത്തിലാണല്ലേ ?”

“അതെ… ”

” പക്ഷെ അവൻ നിന്നെ ഇതുവരെ… കാമത്തോടെ നോക്കിയിട്ടുപോലുമില്ല അല്ലെ ? ” അയാളെന്റെ കണ്ണിലും ചുണ്ടിലും മാറി മാറി നോക്കികൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു.

എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടുന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വിറക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടെ ഞാൻ അതെ എന്ന് പറഞ്ഞു.


അയാളെന്റെ കൈ കമിഴ്ത്തി പിടിച്ചു മെല്ലെ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു- ” അതിനു കാരണം നിനക്ക് വിധിച്ചിട്ടുള്ള ആദ്യ പുരുഷൻ അവനല്ല.. അത്…” – എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്റെ കയ്യിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു.!

ഞാൻ തരിച്ചിരുന്നുപോയി..! പെട്ടെന്നെന്തോ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നെന്നപോലെ ഞാൻ ഉണർന്നു.

” എനിക്ക് പോകാൻ സമയമായി ” എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ ചാടി എഴുനേറ്റു.

പെട്ടെന്നയാൾ അയാൾ സോഫയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു എന്റെ അരക്കെട്ടിന്റെ വശത്തു അമർത്തി ചുംബിച്ചു. ഉം…!! എന്നയാൾ ശീല്കാരം
പുറപ്പെടുവിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..!! അയാൾ എന്റെ അരക്കെട്ടിന്റെ വശങ്ങളിൽ നക്കി,
മെല്ലെ കടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു- ” അങ്ങനെ അല്ലെങ്കിൽ പറയു. നീ എന്തിനാണ് അന്നെന്നെ കാണാൻ വന്നപ്പോൾ ഇട്ടിരുന്ന അതെ സാരി ഇന്നും ഉടുത്ത് വന്നത് ?”

” അഹ്..അത് പിന്നെ ഞാൻ.. അറിയാതെ..ഓർക്കാതെ..” – പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കുന്നതിനു മുൻപേ അയാളെന്നെ നേരെ തിരിച്ചുനിർത്തി, മെല്ലെ സാരി വശങ്ങളിലേക്ക് വകഞ്ഞു മാറ്റി.
എന്റെ ആഴത്തിലുള്ള പുക്കിൾച്ചുഴി കണ്ടപ്പോൾ അയാൾ ആഹ്…!! എന്ന് ശബ്‌ദിച്ചു നാക്ക് അവിടേക്കു കുത്തിയിറക്കി.., അതിലിട്ടു ഉഴുതെടുത്തു. നക്കി, കടിച്ചു, ചുംബിച്ചു നീട്ടി നീട്ടി ശീല്കാരം പുറപ്പെടുവിച്ചു. അയാളുടെ ഇരു കൈകളും എന്റെ അരക്കെത്തിന്റെ വശങ്ങളിലും ചന്തിയുടെ മുകളിലും പരാതി നടന്നു, അവിടെയെല്ലാം അയാൾ ഇടക്കിടക്ക്
അമർത്തി തിരുമ്മി. ഒരു വല്ലാത്ത സുഖത്തിൽ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ അന്താളിച്ചു നിന്നു. അതിനിടയിൽ എപ്പോളോ അറിയാതെ ഞാൻ അയാളുടെ കഷണ്ടി കയറി നരച്ച തലയിൽ തടവിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

Previous Post Next Post